سال 86، واردات چوب بستنی تبدیل به یک مناقشه نامتعارف میان دولت و منتقدانش شد. احمدی نژاد وقتی در دی ماه گذشته مقابل دوربین های تلویزیونی قرار گرفت، از بی اهمیتی واردات چوب بستنی صحبت کرد و گفت: «مثلا اگر چوب بستنی وارد میشود، این چوب بستنی اگر وسط بستنی گذاشته شود و صادرات شود چیز بدی است؟» چوب بستنی هایی که رئیس جمهور ناتوانی از تولیدشان را بی اهمیت میدانست، یکی از موارد انتقادی بود که رئیس مجلس چند ماه قبل آن را دستمایه طعنه به سیاست های اقتصادی دولت قرار داده و گفته بود: «سالانه ۸۰میلیون دلار واردات چوب بستنی از کشور آلمان داریم؛ چطور است که دانشمندان ما میتوانند هسته اتم را بشکافند اما یک چوب بستنی هم نمیتوانیم در داخل تولید کنیم؟» بعدها البته دسته بیل چوبی و زین اسب هم به این ادبیات انتقادی وارد شدند اما پرونده واردات عجیب ایران در همین جا بسته نمیشود. محصولات مصرفی دیگری هم هستند که خطوط تولیدی ایران با وجود مصرف بالای آنها هنوز قادر به تولیدشان نیست.